>Baharın İlk Anne-Bebek Buluşması

>
Geçen cumartesi, güneşli harika bir günde aylık buluşmamızı gerçekleştirdik. Yer Gizli Bahçe, Güzelbahçe’de kahvaltı yapıp haftasonunuzu keyifle geçirebileceğiniz, bol çimli, ağaçlı, ördekli (daha önce vardı ama buluşma günü hiç göremedik maalesef), horozlu, tavuklu bir mekan 🙂 Fakat mekanla ilgili bir tüyo vereyim; 2 kişilik kahvaltı söylemeyin çünkü tek kişilik kahvaltıyla arasında hiçbir fark yok! Biz Helil’le doymadık 🙂 Teker teker sipariş edin bence.

Neyse buluşmada ilk kez hepimiz aynı zamanda gittik ve ilk kez kadromuzda bu kadar eksik vardı. Bir kere Denizkızımız ve annesi Demet yoktu, onlar artık Çin’deler 😦 . Sarp’ımız da hasta olduğundan Işıl da gelememişti. 4 anne 4 bebek olarak buluştuk biz de; Ekin & ben, Ege & Orkide, Eren & Helil, Can & İdil.

Parka yakın bir masaya oturduk ve çocuklarımız oynarken daha fazla sohbet imkanı bulduk bu buluşmamızda. Ama hiç masada fotoğraf çekmemişim 😛

Bizimkilerin favori oyuncağı bu dönen zımbırtı oldu (adı ne ki?). Hababam dönüp durdular. Hatta bir ara bir abileri onları epey hızlı döndürdü, ay başları dönüyordur, mideleri bulanıyordur dedik ama, onların gıkları çıkmadı! Çok eğlendiler doğrusu 🙂

Koş Orkide’ciğim koş 🙂

Bir ara bu oyuncak epey ilgi topladı, baktılar çok eğleniyor bizim çocuklar, biz de katılalım dedi diğerleri de :))

Kızım dümene geçmiş 😛

Bağ bahçe arasında tavukları kovaladılar, gerçi horozdan korktuk biraz, n’olur n’olmaz horoz saldırısı tecrübemiz var (sen anladın kocacığımm 😉 )

Ağaç dallarına oturdular bir ara. Eren’in yeri sağlamdı da Ekin’in bakışlarından tedirginliği anlaşılıyor 🙂

Arada bir sarmaş dolaş oldular, çok tatlıydılar 🙂

Can’le Ekin elele tutuştular, fotoğraflarını çekmeye çalışırken Can sıkıldı, Ekin de bırakmadı onu, annem daha fotoğraf çekiyor, nereye gidiyorsun, der gibi :)))

Ekin’in deyişiyle “Can başta yaramazdı, sonra çok güzel oynadık, sonunda gene yaramazlık yaptı değil mi anne?” Can’ımız bazen sert davranıyor ama uysalken uzun ve keyifli oyunlar oynuyorlar beraberce. Zaten grupta Ekin’e en yakın yaştaki arkadaşı Can, aralarında 5 ay var.

Ege’cik buluşmalarımızın 1 saatini uyuyarak geçirir 🙂 Ama o gün diş sıkıntısı da vardı, biraz keyifsizdi…

Boş salıncak sallama oyunu bir kız çocuğunu ne kadar oyalayabilir? Kimseyi de yaklaştırmadı salıncağa, şu anda oyun oynuyor küçük hanım 🙂 Yaklaşmayın, kızarım 😛

Oyun grubumuzla buluşmalarımız çok keyifli geçiyor. Umarım çocuklarımız büyürken birlikte güzel anılar biriktirmeye devam ederiz…

>Sevgi Temalı Kartımız

>Geçen günkü yazımda bahsettiğim sevgi temalı kartımız Nuran ve Emincan’a ulaşmış. Artık neler yaptığımızdan bahsedebilirim :)))

Kartımızı hazırlama aşamalarımız şöyle:

Önce kartımızda kullanacağımız kalpler için dokulu kağıtlar oluşturduk. Fikir şurdan, biz hepsini aynı yapmadık, kendi kendimize de teknik uydurduk 🙂

Ekin;
1. Beyaz bir kağıdı kırmızıya boyadı. Kağıt kurumadan tarakla üzerine çizgiler yaptı.
2. Boyalarıyla mavi ve kırmızı rengi karıştırarak mor renk yaptı. Beyaz kağıdın üzerine kalın fırça darbeleriyle dokular oluşturdu.
3. Beyaz bir kağıdı pembe ve mor boyayla boyayıp üzerine çeşitli renklerde simler dökerek süsledi.

Kartımızın orta sayfasına Ekin ve Emincan’ın fotoğraflarını yapıştırdık. Ekin ve Emincan’ın adlarını çıkartmalı harflerle oluşturduk. Ekin kendi çizip kestiği kalbi yapıştırdı, bir de küçük notumuzu yazdık.

Hazırladığımız dokulu kağıtlara çeşitli boyutlarda kalpler çizdik. Ben Ekin’in kesmesini istedim ama “sen kes, ben yapıştırayım anne” deyince görev dağılımı onun istediği şekilde gerçekleşti :))

Ekin, kartımızın ön sayfasına ve arka sayfasına hazırladığımız kalpleri dilediği gibi yapıştırdı. Arkasına kendi alfabesiyle “Ekin” yazdı 🙂

İşte sevgi temalı kartımız…

Biz böyle şeyler hazırlamayı seviyoruz. Temalı kartlara devam ederiz umarım…

>Hava Bozuktu Ama Biz Buluştuk…

>

Anne-bebek buluşmalarımızın kadrosu oluştu artık, hep aynı grup toplanıyoruz. Ben&Ekin, Demet&Deniz, Işıl&Sarp, Orkide&Ege, Helil&Eren, İdil&Can. Bu buluşmada Can hasta olduğundan yoktu ama İdil bizleri görmek için katıldı. Helil de her zamanki gibi buluşmanın epey ilerleyen vakitlerinde yetişebildi bize :))

Cumartesi günü, havanın rüzgarlı ve kapalı olması biraz hayalkırıklığı yaratsa da keyifli ve hareketli bir gün geçirdik. İzmir Sanat’ın cafesinde oturduk (bu arada işletmecisi kimse bilmiyorum ama, sorumlu gibi görünen bir kadın vardı içeride, müşteriye tavrı ve konuşmaları çok rahatsız ediciydi. Söylemeden geçmeyeyim…) Çocuklarımız bahçede koşup top oynadılar. Ekin’ciğim gene epey iştahsızdı, bakalım nasıl düzelecek bu durum 😦 Bu aralar epey keyifsiz; yemek seçmeyen, bizimle oturup herşeyi yiyen kızım, pek nazlı oldu yemek konusunda.

Işıl’ın önerisiyle, Orkide’nin seçimiyle ve benim fotoğraf desteğimle Demet’e Çin’de bizi hatırlaması için küçük bir hediye verdik. Umarız sevmiştir :)) İçimiz biraz buruktu doğrusu, yakın zamanda uğurlayacağız sevgili arkadaşımızı ve güzel kızını Çin diyarına…

Sonra biraz parkta oynasın kuzularımız diye parka gittik, bir süre sonra kaçarcasına ayrıldık parktan. Epey kalabalıklaşmış ve keyifsizleşmişti çünkü…

Tenis Klubü’ne gittik ve yağmur bastırana kadar dışarıda tenis toplarıyla oynadık hep beraber. Ekin tenis maçını ilgiyle izledi. Deniz’in kapişonunun içine top sakladı ve bu durum Ekin’le Deniz’i çok eğlendirdi :)) Bu kızlar birbirleriyle çok güzel anlaşıp oynuyorlar. Ayrılacak olmaları çok üzücü 😦 Umarım Demet’ler döndüklerinde de Ekin ve Deniz aynı şekilde birbirleriyle çok iyi arkadaş olurlar…

Bunlar da grubun oğlanları… (bir eksikle 🙂 )

Bir sonraki buluşmada görüşmek üzere :))

>Sevgi Temalı Kartımız Hazır :))

>

Nuran‘ın başlattığı sevgi temalı kart etkinliği için (şurada sözü edilen) hazırladığımız kartı sonunda tamamladık dün itibariyle…. Birkaç aşamada oluşturduk o nedenle birkaç güne yaydık ve bitirdik. Ama bugün gönderemedik, Ekin keyifsizdi. Ben de postaneye beraber gidelim istedim. O nedenle yarın postaneye gidip zarfımızı göndereceğiz Emincan’a :)))

Ama… Bilin bakalım bu küçük kız neler hazırladı? İpuçları bilerek kırpılmış birkaç fotoğraftan ibaret :))) Emincan’a ulaşınca kartımız, yayınlayabiliriz :)))

Ekin acaba ne boyuyor?

Acaba neler yapıştırıyor?

Ekin hazırlama aşamasından çok hoşlandı. Bakalım ortaya nasıl birşey çıktı? Bekleyin :=)

Bu arada çekilişte onlara çıkmamamıza rağmen bize de kart yapmış Nuran ve Emincan… Onlara teşekkürlerimizi ve sevgilerimizi iletiyoruz 🙂 Elinize sağlık…

>Haftasonu / Arkadaşlar ve Mimarlar

>

Hafta sonumuz oldukça hareketliydi. Cumartesi günü Ekin’in jimnastikten arkadaşları İpek ve Ceyda’nın evine, oyun oynamaya davetliydik. Pazar günü Mimarlar Odası’nda seçim vardı, oylarımızı kullandıktan sonra Denizkızı ve ailesiyle buluştuk.

Pazar gününden başlayayım. Mimarlar Odası’ndaki seçimlere bu sene Ekin’i de götürdük. Ne de olsa artık sigara içilmiyor kapalı mekanlarda 🙂 Epeydir görmediğimiz arkadaşlarımızı gördük. Hocalarımız, tanıdıklarımız, çocuklarıyla ya da çocuksuz arkadaşlarımız derken, epey kalabalık bir ortamdı. Ekin ilk kez gittiği için önce bunaldı kalabalıktan ve insanların ilgisinden. Sonra çocuklar için daha sakin bir ortam oluşturulunca, orada durdu babasıyla. Diğerleriyle beraber resim yaptı. Biz de dönüşümlü olarak oyumuzu kullandık.

İlk anlarda sadece Pınar Abla’sını görünce gülümsedi. Ee, yeni doğmuş bir bebekken Pınar Abla’sı Ekin’i görmeye gelmişti, onu tanıyor tabi :)))

Mimarlar Odası’ndan sonra Bostanlı’da Demet, Ateş ve Deniz’le buluşmaya, biraz gecikmeli de olsa gidebildik. Hava yağmurluydu, gideceğimiz cafe de tadilatta olunca, Demet’ler bizi evlerine davet ettiler. Bizim kızlar da beraber oynamayı çok seviyorlar. Bol bol coşup kudurdular.

Çaylar hazırladılar, babalara çay servisi yaptılar. Özellikle eşime çay getirirken Deniz’in halleri çok hoştu. Edalı bakışlar, mahçup haller, nasıl anlatayım, görmek lazım :))

Ekin’le Deniz tünelle oynamaya bayılıyorlar. Bu sefer Ekin değişik bir oyun geliştirdi. Tüneli dikey kullanıp, içinden çıkma oyunu!

1.

2.

3.

Bu güzel pazar günü için Demet’e, Ateş’e ve Denizkızı’na teşekkür ederiz. Çok keyif aldık, kızlar da her zamanki gibi çok eğlendiler. Gittikçe ayrılmak daha da zorlaşacak 😦

Cumartesi günü de İpek ve Ceyda’nın evindeydik. İki kardeş, öğleden sonra oynamak için Ekin’i çağırdılar. Bol bol oynayıp resim yaptılar. İpek yaptığı tüm resimleri Ekin’e hediye etti.

Koridorda durup beni çağırdılar ve fotoğraflarını çekmemi istediler. Ben her yere fotoğraf makinemle gidiyorum, bayan “foto şipşak” :))) Pozları çok şirindi, sıra sıra dizilip gülümsediler 🙂 Çok tatlılar :))

Aynı gece, dışarda yemek yemeğe gittik. Bu geceden anlatmak istediğim eğlenceli bir anektod var…

3 çocuklu bir aileyle tanıştık. 38 yaşında hoş bir kadın, 14, 8 ve 1,5 yaşlarında 3 çocuğu var. Ekin büyük abilerle oynamaya bayılır zaten, o gece de bol bol oynadı. Sonra bir ara Ekin’le konuşurken, “anneciğim, bak 3 kardeşlermiş onlar” dedim. Ekin “matruşka gibiler, değil mi anne?” deyip beni gülmekten öldürdü :))) Boy boy çocuklar ve matruşka :))))

>Geçen Cumartesi / Anne Bebek Buluşması

>

Hep gecikmeli yazan bir blog yazarı olarak, geçen cumartesi gerçekleştirdiğimiz anne-bebek buluşmamızı ancak bir hafta sonra yazabiliyorum 🙂

Çok soğuk bir günde buluştuk ve önce Starbucks’ta birşeyler içtik, sonra çocuklarımızı Playbarn’a oynamaya götürdük en son da jetonlu oyuncaklarla günü tamamladık. Buluşmada ben & Ekin, Demet & Deniz, Orkide & Ege, Işıl & Sarp, Helil & Eren olmak üzere 5 anne, 5 bebek vardı.

(Bir önceki buluşmanın yazısı şurada)

Kuzularımız beraber top havuzunda oynadılar…

Mutfakta harıl harıl birşeyler pişirdiler :)) …

Ekin’le Deniz saklanıp saklanıp çıktılar…

Ekin bir ara kedi kız oldu :))

Biz hazırlanırken giderayak resim yapmayı da ihmal etmedi. Ablalar boya ve kağıt çıkarınca durur mu benim kızım?

Demet ablasına sorular sordu, “neden bu korsan kız?”, ” niye iki tane korsan resmi var?” Cevapla bakalım Demet Abla :)))

Jetonlu oyuncaklara binip eğlendikten sonra yorgun düştü yavrularımız. Aralarda da olsa sohbet imkanı bulabildiğimiz keyifli bir buluşmaydı. Bir dahaki buluşmayı iple çekiyoruz :)))

Bu arada benim hiç fotoğrafım yok, kızlar bir dahaki sefer benim fotoğrafımı çekin lütfeen :))) Ve Işıl’ın dediği beraber de bir fotoğrafımız olsun :))

>Günışığı / Blog Dostluğu Ödülü

>

2009’un kasım ayında bloguna başlamış bir anne olarak ilk ödülümü aldım 🙂 Sevgili Ansı, Günışığı-Blog Dostluğu ödülünü göndermiş bana. Küçük Balca Misis’in annesi Ansı’ya sevgilerimi ve teşekkürlerimi gönderiyorum…

Blog yazmaya başladıktan sonra, birçok yeni arkadaşım oldu. Onlarla annelik deneyimlerimizi ve hayat maceramızı paylaşıyoruz. Uzun süre blog fikrine hiç sıcak bakmamıştım. Bu kadar sıcak arkadaşlıklar yaşayacağımı bilseydim, çook önceden girişirdim bu işe :))

Ben de bu ödülü 12 blog arkadaşıma göndermeliyim. Düşüneyim…Gerçi bazılarına ödül çoktan gitti ama olsun, gene de gönderiyorum:

Demet ve Deniz / Küçük Deniz kızının maceraları

Özden ve Can / Can, annesi, babası

Berrak ve Zeynep / Zeynepli günler

Esra ve Defne / Archi*Sugar

Elif ve Deniz / Blogcu Anne

Ayça ve Erin / Pi-nik kuş

Füsun ve Defne / Defne yaprağı

Banu ve Mira / Mira’nın bahçesi

Meltem ve Nehir / Hayatımda yeni bir sayfa

Melike ve Batıkan / Batı’nın günlüğü

Selda ve Asya / Sadece Asya

Gülay ve Talya / Uzaylı anne

(Aslında Filiz‘e de göndermek istedim, ama onun 3 tane varmış zaten :)) )

Ne güzelmiş blog dostluğu, tanışmadan arkadaş olup sıcaklık hissetmek. Herkese sevgiler…

>Denizkızı ve Ekinkuzu…

>

Cuma günü sevgili arkadaşım Demet ve kızı Deniz bizdelerdi. Daha önceki buluşmamızı bir türlü yazamadım, ama Demet şurada çok güzel anlatmıştı buluşmamızı.

Gelirken bize yukarıdaki hediyeleri getirmişler, güzel bir ahşap “arkadaş” (Ekin ona Ali adını koydu ve bütün akşam babasına kukla gösterisi yaptırdı 🙂 ), kardanadam şeklinde çikolatalar (bayıldı, koca paketi hüpletti), bir de Deniz’in el izinin yer aldığı, çerçevesini beraber hazırladıkları harika bir kart… Boş olan bölüme Ekin de el izini bastı. Güzel bir hatıra olarak saklayacağız, tekrar teşekkür ederiz Demet’çiğim nazik hediyelerin için…

Kızlar beraber çok eğlendiler. Arada huysuzluklar yapsalar da genel olarak güzel vakit geçirdiler.

Deniz kızı Ekin’in balığı Ayşe’ye bayıldı. Gelip gidip baktı, el salladı. Ekin’le beraber Ayşe’yi beslediler. Günün sonuna doğru Ayşe (Demet’in isteğiyle) Ekin’in odasına uyumaya gitmek zorunda kaldı :))

Ekin örümcek el kuklasıyla hepimizi gıdıkladı.

Bir ara kızları değiştik :))) Ekin Demet ablasıyla oyun hamuru oynamayı talep edince ben de Deniz kızına bisikletle ev turu yaptırdım 🙂

Bir ara ikisi de doktor oldu, bebekleri muayene edip iğne yaptılar.

En çok eğlendikleri bölüm, yatak üzerinde zıpladıkları zamanlardı. Çılgınlar gibi gülüp, zıp zıp zıpladılar. Ekin yatağın hangi bölümünde zıplanacağını gösterdi Deniz’e. “Orada zıplama Deniz, ağzını çarparsın” diye. Eee, kendisi daha önce çarpıp canı yanınca, arkadaşını da uyarma gereği duydu kızım 🙂

Büyük keyifle resim yaptılar. Önlükler takıldı, kollar sıvandı. Karışık teknikle yaptılar resimlerini; pastel boya, mum boya, keçeli boya hepsi bir arada…

İşte eserleri; üsttekiler Deniz kızının, alttakiler Ekin kuzunun :)))

Ekin akşam gelince babasına günün muhasebesini yaptı. Doğru ve yanlış davranışlarını anlattı. Bunu hep yapmaya çalışıyoruz. Günümüz nasıl geçti değerlendirmesi… Zaten hatalı davranışı varsa ilk önce onu anlatıyor babasına :)) “Çok güzel bir gündü, çok eğlendik” dedi sonunda.

Tekrar gelin Demet ve Deniz, bizim için güzel bir gündü. Umarız sizin için de öyle olmuştur.

Not: Sevgili eşimin hatırlatmasıyla, çerçevenin içinde kızların ikisinin de el baskısının olduğu fotoğrafı da ekliyorum 🙂

>Herkese Mutlu Yıllar !

>Yeni yılın, bir öncekinden daha barışçıl, daha özgür, daha neşeli ve daha keyifli olmasını umuyorum…

Kızım, eşim ve kendim için dilediğim güzel şeyler gerçek ve daim olsun…

Ailemiz ve hepimiz için elbette ortak dilek, sağlık ve mutluluk :)))

Hadi bakalım 2010! Bu gece bekliyoruz seni. Bakalım bize neler getireceksin :)))

Ekin, öğretmeni Ferda Hanım, arkadaşı Kaan ile Helen Doron Erken İngilizce’de, kendi yaptıkları resimlerle süsledikleri yılbaşı ağacın önündeler…

>Ev Dışı Etkinliklerimiz – 2 / Anne Bebek Jimnastiği

>
Yaz başında yaz okulu olarak başladığımız anne bebek jimnastiğine, kış süresince de devam ediyoruz. Haftada 2 günden 1 güne düştü ama kış için daha kolayımıza geldi böylesi. Yazın epey bir koşturmaca yaşamıştık, 2 gün İngilizce, 2 gün spor… Koştur koştur geçti koca yaz 🙂 Eh kışın da tempoya devam ama 3 gün olarak. Evde de vakit geçirmek keyifli bizim için, sıkılacak vakit bulamıyoruz valla…

İlk zamanlar hareketleri tedirginlikle yapan, yüksekten atlamayan, denge tahtasında endişeli yürüyen kızım, birkaç haftada pek güzel açılarak hareketleri rahatlıkla yapmaya, atlamaya zıplamaya başlamıştı. Şimdi yeni katılan arkadaşlarına bile gösteriyor nasıl yapılacağını. Sporla kendi bedenini tanımaya, yapabileceklerini faketmeye başladı ki bunlar da özgüveni destekleyen şeyler…

Çalıştırıcımız sevgili Ute çok tatlı bir kadın. Tüm çocuklar bayılıyor ona…

Ekin’in, katıldığımız her etkinlikte çok yakın olduğu bir arkadaşı var mutlaka 🙂 Sporda da İpek’le birlikte oynamayı çok seviyor. Birbirlerini özlüyorlar bir haftada…

Ute her hafta çeşitli düzenekler hazırlıyor. Tırmanma, yuvarlanma, takla, ince tahtada yürüme, yüksekten atlama, tünelin üzerinde karın üzerinde kayma vs…. Çocuklar tünele bayıldılar, içine doluştular 🙂

Koştuk oynadık, düzeneklerde hareketlerimizi yaptık, şarkı söyleyip oyun oynadık. Artık yoklama zamanı…