>Geçen Cumartesi / Anne Bebek Buluşması

>

Hep gecikmeli yazan bir blog yazarı olarak, geçen cumartesi gerçekleştirdiğimiz anne-bebek buluşmamızı ancak bir hafta sonra yazabiliyorum 🙂

Çok soğuk bir günde buluştuk ve önce Starbucks’ta birşeyler içtik, sonra çocuklarımızı Playbarn’a oynamaya götürdük en son da jetonlu oyuncaklarla günü tamamladık. Buluşmada ben & Ekin, Demet & Deniz, Orkide & Ege, Işıl & Sarp, Helil & Eren olmak üzere 5 anne, 5 bebek vardı.

(Bir önceki buluşmanın yazısı şurada)

Kuzularımız beraber top havuzunda oynadılar…

Mutfakta harıl harıl birşeyler pişirdiler :)) …

Ekin’le Deniz saklanıp saklanıp çıktılar…

Ekin bir ara kedi kız oldu :))

Biz hazırlanırken giderayak resim yapmayı da ihmal etmedi. Ablalar boya ve kağıt çıkarınca durur mu benim kızım?

Demet ablasına sorular sordu, “neden bu korsan kız?”, ” niye iki tane korsan resmi var?” Cevapla bakalım Demet Abla :)))

Jetonlu oyuncaklara binip eğlendikten sonra yorgun düştü yavrularımız. Aralarda da olsa sohbet imkanı bulabildiğimiz keyifli bir buluşmaydı. Bir dahaki buluşmayı iple çekiyoruz :)))

Bu arada benim hiç fotoğrafım yok, kızlar bir dahaki sefer benim fotoğrafımı çekin lütfeen :))) Ve Işıl’ın dediği beraber de bir fotoğrafımız olsun :))

>Bugünlerde…

>Bu hafta, pazartesi günü hariç evdeydik. Biraz burun akıntısı, biraz soğuğu bahane edip evde kalma isteği… E malum İzmir’e kar da yağmayınca, ayazda sokaklarda dolaşmanın bir anlamı olmuyor :)) Kar olsa donsak da gene çıkardık dışarıya :))

Helen Doron’a ve jimnastiğe gitmeyince bu hafta, ne zamandır bu kadar çok evde vakit geçirmemiştik diye düşündüm. Özlemişiz evde uzun vakitler geçirmeyi ( nedense bana bu hafta uzun geldi 🙂 ) Neyse, bu hafta yaptıklarımızından bazıları;

* Ekin’in en sevdiği oyun malzemelerinden biri ; un! Bol bol unla oynadı, kaptan kaba aktardı, mıncıkladı, limonluğun içine doldurup, ceviz ve mumlarla süsleyip pasta yaptı… Daha neler neler :)) Un, kap, kaşık ve Ekin biraraya geldi mi, bana uzuuun temizleme işi çıkacak demektir :)))

* Ekin’in en sevdiği diğer oyun malzemesi de su elbette… Bu sefer süngerle su taşıma yapmak istedi. Uzun süre gayet ciddi bir şekilde kaptan kaba süngerle su aktardı 🙂

* Birlikte penguen yaptık. Bu pengueni ve yapılışını şurada görmüştüm. Yapması çok keyifli, Ekin iki tane yapmak istedi, biri kız biri oğlan olsun dedi. Renkli kar taneleri ile de süsledik…

* Ceviz kabuklarından kaplumbağalar yaptık. Ekin yüzlerini ve ayaklarını çizdi, sonra kabuklarını boyadı. Babasının çam fıstığı ve ceviz kabuğu kombinasyonuyla oluşurduğu kaplumbağa da gecenin sürprizi olmuştu :))) (bakınız: rengarenk kaplumbağa)

* Beraber renkli çivi oyuncağıyla (nasıl tanımlayayım bilemedim 🙂 ) hayvan desenleri oluşturduk. En çok da ben seviyorum bu işi, hatta Ekin yatınca kendi kendime yapayım bari diye düşündüm Ekin’le yaparken :)) Kızım yalnız oynarken önce çerçeve yapıyor çivilerle, sonra içine desenler yapıyor…

* Bol bol yapboz yaptık. Bayılıyoruz ikimiz de yapbozlara. Küçük parçalı, büyük parçalı, hepsini seviyor Ekin.

* Pencereden iş makinesi ve ustaların çalışmalarını izledik, anne fotoğraflarını çekti 🙂 Geçen sene hiç arıza yapmayan jeotermal sistem, bu sene ikinci kez borularda problem çıkması nedeniyle kesintiye uğradı. Allah’tan bütün gece (ben 02.30’da yattığımda hala çalışıyorlardı) çalışıp sorunu giderdiler de daha evimiz soğuyamadan jeotermalimize kavuştuk. Sitenin orta yerini kazdılar, sıcak borulardan çıkan dumanlar eşliğinde gerekli tamiratı yaptılar. Ekin de pencere önünde merakla izledi çalışmaları…

>Knobless Cliynders/ Kulpsuz Silindirlerle Genişletilmiş Çalışma – 1

>
Bugün kulpsuz silindirlerin extension’larından o kadar çok bahsettik ki, en basit extension’larla 12 Kasım 2009′ da yaptığımız çalışmayı yayınlamak istedim. Diğerleri elimizde olunca onlarla yapacağımız çalışmaları da eklerim.

Sevgili Esra‘nın gönderdiği dosyadan aldığım çıktıları lamine ettikten sonra Ekin’e vermiştim. Tek renk oldukları için oldukça kolay oldu sıralaması. İki ve üç renk kombinasyonları çok daha zorlayıcı ve keyifli olacaktır eminim…

(Daha önce şu yazımda bahsetmiştim extensionlar’dan.)

Yatay, dikey, derken dairesel olarak, kulpsuz silindirlerimizi her şekilde sıralamış oldu Ekin :)))

Her rengin sıralanmış hali…

>"Ekin Yapımı" Çerçeveler

>
Ekin bebekliğinden beri benimle mutfaktadır ve mutfakta olmayı çok sever. Yemek yaparken ve sofrayı hazırlarken yardım etmeyi sevmesinin yanında buzdolabı ve bulaşık makinesini çalışmalarıyla donatmayı da çok sever :))) Buzdolabına yapışabilen mıknatıslı ne varsa buzdolabını onlarla süsler, “tasarım” yapar. (Kendisi öyle diyor!) Aslında buna ayrı başlık açmam lazım, fotoğrafları toparlamam uzun sürer…

Uzun süredir fotoğraflardan albüm yapmıyoruz, fotoğrafları dijital olarak saklıyoruz. Ama taa ne zaman çıktısını aldığımız Ekin’in bebeklik fotoğraflarını buldum geçenlerde, hemen Ekin’e gösterdim. O da alıp buzdolabına yapıştırdı, bir de fotoğraflarına çerçeveler hazırladı.

Her köşeye bir obje…

Fotoğraf, çerçevenin yanında sönük kalmış değil mi? :)))

Sadece mıknatıslar…

Sadece rakamlar…

Buzdolabımızın dış yüzeyinin her zamanki görünüşü… Bundan daha az kalabalık hali hiç olmadı :))

>Takı Kutularım Boyandı!

>
Geçen ay güzel kızımdan takı kutularımı boyamasını istedim. Çok sevinerek kabul etti tabi :)) Küçük ressamım gene işbaşında, daha ne ister? Ona boya ve boyayacağı bir yüzey verin, gerçekten kendini kaptırıp coşmasını izleyin :)))

Her seferinde farklı bir malzeme ve farklı bir yüzey vermeye çalışıyorum çalışması için. Bu kez babasının aldığı akrilik boyalarla, takı kutuları olarak kullandığım ahşap kutuları boyadı.

Üzerlerine fırça darbeleriyle desenler yaptı.

Her yüzeyi farklı desenlerle süslenmiş, harika takı kutularım oldu. Takılarımı zevkle yapıp kullanırdım. Şimdi kızımın boyadığı kutularımdan takılarımı daha da bir keyifle alıp, takıp takıştırıyorum :))

Bunlar da ahşap kutuların bitmiş halleri…

>Günışığı / Blog Dostluğu Ödülü

>

2009’un kasım ayında bloguna başlamış bir anne olarak ilk ödülümü aldım 🙂 Sevgili Ansı, Günışığı-Blog Dostluğu ödülünü göndermiş bana. Küçük Balca Misis’in annesi Ansı’ya sevgilerimi ve teşekkürlerimi gönderiyorum…

Blog yazmaya başladıktan sonra, birçok yeni arkadaşım oldu. Onlarla annelik deneyimlerimizi ve hayat maceramızı paylaşıyoruz. Uzun süre blog fikrine hiç sıcak bakmamıştım. Bu kadar sıcak arkadaşlıklar yaşayacağımı bilseydim, çook önceden girişirdim bu işe :))

Ben de bu ödülü 12 blog arkadaşıma göndermeliyim. Düşüneyim…Gerçi bazılarına ödül çoktan gitti ama olsun, gene de gönderiyorum:

Demet ve Deniz / Küçük Deniz kızının maceraları

Özden ve Can / Can, annesi, babası

Berrak ve Zeynep / Zeynepli günler

Esra ve Defne / Archi*Sugar

Elif ve Deniz / Blogcu Anne

Ayça ve Erin / Pi-nik kuş

Füsun ve Defne / Defne yaprağı

Banu ve Mira / Mira’nın bahçesi

Meltem ve Nehir / Hayatımda yeni bir sayfa

Melike ve Batıkan / Batı’nın günlüğü

Selda ve Asya / Sadece Asya

Gülay ve Talya / Uzaylı anne

(Aslında Filiz‘e de göndermek istedim, ama onun 3 tane varmış zaten :)) )

Ne güzelmiş blog dostluğu, tanışmadan arkadaş olup sıcaklık hissetmek. Herkese sevgiler…

>İlk Sertifika

>

Ekin, Helen Doron Erken İngilizce’de ilk sertifikasını aldık… Daha önce şu yazımda Helen Doron’daki derslerimizi ve “English For Infants” kurunu bitirip “More English For Infants”a geçtiğimizi anlatmıştım. İşte bu onun sertifikası 🙂 Her aşama için yeni bir sertifika alacak kızım.

Daha nice sertifikalara :))

>Yağmurlu Bir Gün…

>Yağmur şakır şakır yağsın diye bekliyoruz sürekli. Ekin yağmurluğu, yağmur botları ve şemsiyesiyle her an yağmurun altında dolaşmaya hazır. Şansımıza yağmur yağdığı gibi kuruyor İzmir’de 🙂 Su birikintisi oluşsun diye dua ediyoruz, kuzum kendi seçtiği yağmur botlarıyla zıplayacak ya… Aralık geçti Ocak ayındayız. N’olur yağmurcuğum çok yağ da biriksin sular :))) (Bu arada kız anneleri bilirler, benim kızım alışverişlerde kendisi seçiyor tüm kıyafet ve ayakkabılarını. Ve de çok kararlı. Gerçi biz de seçimlerine saygılıyız. Sorun olmuyor 🙂 )

İşte küçük hanım kendi seçimi yağmur kreasyonuyla… (Fotoğraflar aralık ayından, bugün hava yağmurlu olunca aklıma geldi 🙂 )

Babasıyla baba-kız günlerinden birini geçireceklerdi. Yağmurlu baba-kız günü! Ekin evde donanımıyla hazır.

Baba geldi, sarılıp koklaşmalardan sonra kendilerini yağmurun kucağına attılar.

Döndüklerinde ıslak ama mutlulardı :)) Yüzlerindeki gülümsemeden anlamamak zaten mümkün değil!

>Yüzler :)

>
Bizim evin malzeme tedarikçisi olan eşim 🙂 nerede ilginç ve etkinliklerde kullanabileceğimiz malzeme, alet, edavat varsa toplar getirir. Evimizde pullar, simler, kağıtlar, kalemler, boyalar, her türlü etkinlik için gerekli malzeme mevcut :)) Geçenlerde “modeling foam” diye bir şey getirmişti. Köpükten oyun hamuru diyebileceğimiz bir şey. Ama doğrusu pek önermem, çünkü biz Ekin’le rahat kullanamamıştık. Elimize yapışıp duruyordu. En sonunda kaldırmıştım ortadan.

Ekin hatırlayıp isteyince verdim. Eşimle baktık kendi kendine oynuyor, hiç karışmadık 🙂 Ne de olsa ikimiz de evde yanında olunca, özellikle babası evdeyken hiiiç yakasını bırakmaz. “Hadi baba oynayalım!” her akşam en az 100 kere duyduğumuz bir cümledir :)))

Bir süre sonra bize seslenip yaptıklarını gösterince çok eğlendik. Komik yüzler yapmış. Hepsinin de ifadesi farklı; kızan, şaşıran, bir gözü şiş 🙂

Kendi kendine oyun uyduran kızım… Bu malzemeyi atmayı düşünüyordum. Atmayayım bari, Ekin birşeyler yapar nasılsa 🙂

Yaptıklarını sürekli (blog yapmadan önce de) fotoğrafladığımız için, bitirince yanında poz verir hep.

>Denizkızı ve Ekinkuzu…

>

Cuma günü sevgili arkadaşım Demet ve kızı Deniz bizdelerdi. Daha önceki buluşmamızı bir türlü yazamadım, ama Demet şurada çok güzel anlatmıştı buluşmamızı.

Gelirken bize yukarıdaki hediyeleri getirmişler, güzel bir ahşap “arkadaş” (Ekin ona Ali adını koydu ve bütün akşam babasına kukla gösterisi yaptırdı 🙂 ), kardanadam şeklinde çikolatalar (bayıldı, koca paketi hüpletti), bir de Deniz’in el izinin yer aldığı, çerçevesini beraber hazırladıkları harika bir kart… Boş olan bölüme Ekin de el izini bastı. Güzel bir hatıra olarak saklayacağız, tekrar teşekkür ederiz Demet’çiğim nazik hediyelerin için…

Kızlar beraber çok eğlendiler. Arada huysuzluklar yapsalar da genel olarak güzel vakit geçirdiler.

Deniz kızı Ekin’in balığı Ayşe’ye bayıldı. Gelip gidip baktı, el salladı. Ekin’le beraber Ayşe’yi beslediler. Günün sonuna doğru Ayşe (Demet’in isteğiyle) Ekin’in odasına uyumaya gitmek zorunda kaldı :))

Ekin örümcek el kuklasıyla hepimizi gıdıkladı.

Bir ara kızları değiştik :))) Ekin Demet ablasıyla oyun hamuru oynamayı talep edince ben de Deniz kızına bisikletle ev turu yaptırdım 🙂

Bir ara ikisi de doktor oldu, bebekleri muayene edip iğne yaptılar.

En çok eğlendikleri bölüm, yatak üzerinde zıpladıkları zamanlardı. Çılgınlar gibi gülüp, zıp zıp zıpladılar. Ekin yatağın hangi bölümünde zıplanacağını gösterdi Deniz’e. “Orada zıplama Deniz, ağzını çarparsın” diye. Eee, kendisi daha önce çarpıp canı yanınca, arkadaşını da uyarma gereği duydu kızım 🙂

Büyük keyifle resim yaptılar. Önlükler takıldı, kollar sıvandı. Karışık teknikle yaptılar resimlerini; pastel boya, mum boya, keçeli boya hepsi bir arada…

İşte eserleri; üsttekiler Deniz kızının, alttakiler Ekin kuzunun :)))

Ekin akşam gelince babasına günün muhasebesini yaptı. Doğru ve yanlış davranışlarını anlattı. Bunu hep yapmaya çalışıyoruz. Günümüz nasıl geçti değerlendirmesi… Zaten hatalı davranışı varsa ilk önce onu anlatıyor babasına :)) “Çok güzel bir gündü, çok eğlendik” dedi sonunda.

Tekrar gelin Demet ve Deniz, bizim için güzel bir gündü. Umarız sizin için de öyle olmuştur.

Not: Sevgili eşimin hatırlatmasıyla, çerçevenin içinde kızların ikisinin de el baskısının olduğu fotoğrafı da ekliyorum 🙂